Koptelefoons

Eén van mijn problemen is audiosensitiviteit, overgevoeligheid voor geluiden. Geluiden komen bij mij hard binnen. Als iemand al te enthousiast in zijn theeglas roert, doet dat zeer in mijn hoofd. Als de buren op vol volume muziek draaien ben ik uit mijn doen. Als het geluid van een film heel hard staat, wordt ik zo moe dat ik niets meer van het verhaal mee krijg. Als er een kindje zijn stembanden test in de supermarkt, wordt ik misselijk en onrustig en vergeet ik wat ik moet halen.
De grote oplossing die lotgenoten, behandelaars en anderen die ik erover spreek aanbrengen is simpel; koptelefoons. En natuurlijk heb ik een mp3-speler en gebruik ik die ook, maar dan tijdens het sporten of op de fiets, soms bij andere activiteiten, maar nooit gewoon in huis. En ik vond dat nogal wat, want je sluit je toch af van de wereld om je heen, ook al vind ik dat stiekem heel lekker. Maar je hoort de deur niet, de telefoon niet, hoort het niet als een huisdier om aandacht vraagt, toch lichtelijk onprettig. Maar dan kan je wel even pauze nemen van de geluiden die op je af komen, even controle hebben over wat er binnen komt, jezelf wat rust gunnen op dat vlak.
Dus vandaag testte ik het. En nu wil ik die koptelefoons nooit meer uitdoen. Letterlijk, ik heb echt moeite om de dopjes uit mijn oren te halen, alsof ik er nu al aan gehecht ben. Ik voelde me helemaal ontspannen en thuis in die heerlijke bubbel vol met geweldige muziek waar niemand me wat kon doen. En dat is hartstikke goed natuurlijk. Ik had zowaar even vakantie van mezelf en dat gevoel heb ik niet vaak.
Alleen heb ik er nu wel een kwestie bij. Want ik maak me dan toch een beetje zorgen dat ik straks misschien nooit meer zonder mijn koptelefoons kan, als ik dit vaak ga doen. Dat ik nog veel gevoeliger wordt voor geluid, of dat ik in paniek ga als mijn dopjes niet in de buurt zijn. Waar ligt die grens, tussen baat hebben bij een hulpmiddel en er afhankelijk van worden? Echt iets om over na te denken even, want ik wil het me mezelf niet nog moeilijker maken.
Voor nu gaat de muziek nog even niet uit, misschien zelfs mee naar bed straks, zodat ik ontspannen de nacht in ga. Zien we morgen wel weer verder.