Bloggen is iets dat je bedenkt te doen en vol te gaan houden als het best goed met je gaat. Bij mij in ieder geval wel. Tuurlijk, je leven is een bende, je bent anders, voelt je regelmatig rot, maar je hebt zat goeie dagen of in ieder geval dagdélen. Je denkt veel na, en kunt daarvan best aardig leesbare stukjes draaien.
Soms gaat het héél goed en ben je veel te veel bezig met je leven lekker leiden om te schrijven. Geen zin om diep te gaan. Mooi. Fijn.
Soms wordt je wakker en is je eerste gedachte "ugh, weer een dag". Dagen waarin je je voortsleept, het nog net voor elkaar krijgt om het minimale wat nodig is voor elkaar te krijgen, of gewoon maar niet. Dagen met huilbuien, veel te veel gevoel en gedachten, of juist helemaal geen. Dagen waarop anderen bezorgd zijn omdat ze weer geen contact met je kunnen krijgen. Die dagen zijn nu. Of eigenlijk weken. Dus bloggen schiet er nogal bij in.
Tot ziens.
