"Wat er gebeurt als ik overprikkeld raak"

Al eerder beschreef ik hier een dag waarop ik zo overprikkeld raakte dat ik de rest van de dag moest cancelen. Vorige week gebeurde zoiets weer. Ik had een dagje weg gepland, maar de aanloop was te chaotisch en ik liep weer over van de gedachten, prikkels en stress waardoor de boel implodeerde. Ik kon niet meer door en we zijn niet gegaan. Die avond heb ik mijn journal {dagboek/logboek} gepakt en ben gaan opschrijven wat er chronologisch gebeurt bij overprikkeling, zowel in mijn hoofd, als lichamelijk. Daarna kwam al snel de gedachte dat ik dit misschien op mijn blog moest delen omdat andere autistische mensen hier misschien baat bij konden hebben, en omdat het voor niet autistische mensen een goeie kijk geeft op hoe het nou eigenlijk is. Maar natuurlijk is het behoorlijk persoonlijk, dus ik twijfelde... maar toch, hier, bij deze, een letterlijke overname van wat ik die avond opschreef;

Wat er gebeurt als ik overprikkeld raak...

Voor ik ergens heen ga
- Overal tegelijk aan denken
- Ook voor de ander denken
- Alles checken wat ik kan checken
- Houvast proberen te vinden in tijden/afspraken
- Blijven denken, niet los kunnen laten
- Onzekerheid over onduidelijkheden
- Verandering? Weer van voor af aan beginnen met bovenstaand
- Blijven denken, blijven checken
- Onzeker en geïrriteerd worden
- Brein wordt chaotischer
- Willen dat, wat het ook is, maar begint zodat deze stress kan stoppen
- Het wordt later? Vergroting van alle denken, prikkeling, onzekerheid en irritatie
- Niet meer willen, gevoel niet meer te kúnnen
Lichamelijk
Buikpijn, veel naar de wc, strak voorhoofd, gespannen nek/rug, misselijk, hoofdpijn, rillen, steeds moeier, huilerig

Als ik ergens ben
- Veel denken en tegelijkertijd proberen te verwerken hoe een gesprek/situatie loopt
- Teveel indrukken {prikkels} zoals gesprek, geluiden, beweging, smaak, licht, etc
- Hoofd wordt chaotisch, ik raak ongeconcentreerd
- Onzeker worden, weg willen, onhandig worden, slecht communiceren, bitchy worden
- Alles in de gaten willen houden om grip te krijgen op wat er gebeurt, wat niet lukt
- Geïrriteerd raken, stil worden, acute moeheid
- Hoofd is één grote chaos; ik. moet. weg.
Lichamelijk
Strak voorhoofd, gespannen kaken, misselijk, duizelig, hoofdpijn, zweten, hogere hartslag, vuisten maken, rillen, oorsuizen, plots heel moe, huilerig, stimmen

Wanneer gaat het de grens over
- Heel erg zweten, hartkloppingen, hyperventileren --> paniekaanval
- Volledig terugtrekken, onbereikbaar worden
- Janken en niet kunnen stoppen
- Kwaadheid, boos worden op de ander {of mezelf}
- Smijten, trappen

Wat helpt {van tevoren}
- Duidelijke afspraken, geen last minute aanpassingen
- Weten wat ik kan verwachten; hoeveel mensen/wie, het gebouw, hoe lang duurt het, etc.
- Weten dat het ok is als ik weg wil/niet lang blijf/stil ben, etc

Wat helpt als het dan toch niet goed gaat?
- RUST ZOEKEN!
- Huilen; rustige plek zoeken, rustig praten, knuffel, uit laten pruttelen
- Kwaad; weet ik niet :-/
- Uit de prikkelende omgeving gaan helpt altijd
- Vaak moet ik het zelf even uitzoeken, praten/vragen/adviseren kan nieuwe tevele prikkels geven, maar niet alleen zijn kan wel fijn zijn evengoed.


{Bovenstaand is wat ik die specifieke avond kon bedenken, natuurlijk kan er altijd nog iets toegevoegd of aangepast worden en is de ene 'episode' de andere niet, soms wordt ik wel misselijk en de andere keer misschien helemaal niet bijvoorbeeld. Maar het is wel een vrij accurate omschrijving van hoe het er bij mij aan toe gaat. Natuurlijk zal dit voor elke persoon die overprikkeld raakt anders zijn, maar wellicht zijn er ook vele overeenkomsten.}