Niet zo lekker.

De afgelopen weken gaan niet van een leien dakje. Na een periode heel happy te zijn geweest, en actief en positief en sterk, gaat het momenteel een stuk minder lekker. Niet dat elke dag slecht is, er zitten ook redelijke of fijne dagen tussen, maar het kost moeite om de fijne dagen vast te houden.
Natuurlijk wordt er een beetje in de soep geroerd met de behandeling. Wekelijks dingen doorspreken, dingen over jezelf toegeven en inzien en proberen daar iets aan of mee te doen... dat werkt door natuurlijk. Je bent veel aan het denken, wordt daarvan moe en bent dan kwetsbaarder voor bijvoorbeeld overprikkeling of negatieve gedachten.
Wat volgens mij bij mij ook gebeurt is dat ik, omdát ik weet welke dingen voor mij niet ok zijn, die ook harder aankomen. Je wordt {tijdelijk?} hyperbewust. Ja, ik wist al dat ik overgevoelig ben voor geluid, maar omdat ik nu bespreek hoe dat is, wat er gebeurt op zo'n moment en hoe ik daarmee om kan gaan, lijkt ik het nu nóg intenser te ervaren als ze aan het klussen zijn bij de buren.
Er bestaat zoiets als een autistische burn-out en het is niet vreemd om die rondom het krijgen van de diagnose en de daaropvolgende behandeling te krijgen. Achteraf bekeken heb ik in mijn leven twee keer zo'n burn-out gehad. De eerste keer stopte ik met school en weigerde drie jaar lang van mijn kamertje af te komen omdat ik de wereld volledig overweldigend vond. De tweede keer moest mijn relatie het ontgelden omdat ik wanhopig érgens een stuk rust moest zien te creëren.
Een burn-out heb ik nog niet, maar ik denk dat ik me wel bewust moet blijven van wat er gebeurt en niet moet wegzakken in hoe ik me voel. Daarom maar ik nu even een lijstje met wat ik de laatste weken op minder goede dagen merkte aan mezelf die heftiger of negatiever zijn dan ik van mezelf normaal gewend ben.
   - Moe, heel erg moe. Met gemak elke middag een {paar} uur kunnen liggen slapen en eigenlijk te moe om dingen te doen, al is het zelfs maar de afwas.
   - Dromen. Hele filmische, uitgebreide, ingewikkelde en levendige dromen waar ik ook onrustig uit wakker wordt. Zo werd ik van de week wakker terwijl ik in de gang mijn jas stond aan te trekken om iets heel dringends te gaan doen.
   - Slechte concentratie, afdwalende gedachten, niet kunnen focussen, soms drie keer over iets moeten nadenken voor ik het echt snap.
   - Overdenken. Gesprekken herkauwen, tot in den treuren nadenken over wat anderen doen, over hoe ik overkom, of mijn vriend me nog wel leuk vind, over dat ene jongetje dat naast me zat tijdens biologie in de brugklas en waarom hij die ene blauwe pen gebruikte in plaats van de andere blauwe pen. Serieus.
   - Stukjes tijd verliezen. Even naar buiten kijken en ineens is het een uur later. Te linken aan de twee punten hierboven natuurlijk.
   - Veel te lang op internet op dezelfde drie websites zitten rondklikken tot ik er gek van wordt, wellicht op zoek naar iets dat me beter doet voelen.
   - Geen mensen om me heen willen, maar me wel alleen voelen en aandacht willen van de mensen om me heen. Ingewikkeld en verdrietigmakend.
   - De hele dag muziek aan hebben staan omdat álle geluiden je irriteren of zelfs pijn doen. Dan maar muziek aan, waarop je zelf invloed hebt en wat een laagje legt over de irriterende geluiden.
   - Moeite hebben met naar buiten gaan. De overschakeling van binnen naar buiten is ingewikkeld, hier binnen is alles nou eenmaal onder controle. Wie weet wat er buiten gebeurt. En natuurlijk de prikkels {mensen, honden, de zon, de wind in de bladeren, een wielrenner die in het bos langs je suist, een steentje onder je schoen, wat dan ook}
   - Psychosomatische klachten {wat je lichaam uit van wat er in je hoofd gebeurt}; eczeem, migraine, oorsuizen, darmproblemen, kleine pijntjes en prutteltjes.
Een aardige lijst, en dit dan bovenop de voor mij normale dingen die ik van Asperger ervaar. Dingen om in de gaten te houden en zeker ook even te bespreken bij mijn volgende afspraak bij mijn psychologe natuurlijk.