Ik heb soms van die hele kriebelige gevoelens de laatste tijd. Ik vroeg
me al een tijdje af wat ze nu precies zijn en ik besef me nu dat het
'zin' is. Zin in mijn dagelijks bestaan. In tegenstelling tot het
neutrale tot timide humeur dat mijn eeuwige basis is en het altijd
terugkerende gevoel dat ik vaak "gezonde tegenzin" noemde. Ik had
vanmorgen zelfs zin om uit bed te komen. En dat is niet eens de eerste
keer de afgelopen weken.
Het bizarre is dat ik deze gevoelens zo vreemd ben dat ik er niet eens meteen een naam voor had, ze niet meteen herkende.
Ik hoop dat het nog even blijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten